Menu
اشتراک گذاری :
درمان پوکی استخوان ممکن است شامل داروها همراه با تغییر سبک زندگی باشد. اگر تحت درمان پوکی استخوان هستید، گامی در جهت درست برای سلامت استخوان خود بردارید. اما شاید در مورد درمان خود سوالاتی داشته باشید. مثلا آیا دارویی که مصرف می کنید برای شما بهترین است؟ چه مدت باید آن را مصرف کنید؟ چرا پزشک شما یک قرص هفتگی را توصیه می کند در حالی که دوست شما فقط یک بار در ماه یک قرص مصرف می کند؟
بیس فسفونات ها اغلب اولین انتخاب برای درمان پوکی استخوان هستند. این موارد عبارتند از:
یکی دیگر از داروهای رایج پوکی استخوان دنوزوماب (پرولیا) است. دنوزوماب که به بیس فسفونات ها مرتبط نیست، ممکن است در افرادی که نمی توانند بیس فسفونات مصرف کنند یا آن را تحمل نمی کنند، مانند برخی از افرادی که عملکرد کلیه آنها کاهش یافته است، استفاده شود.
دنوزوماب با تزریق، درست زیر پوست، هر شش ماه یکبار انجام می شود. اگر دنوزوماب مصرف می کنید، ممکن است مجبور شوید این کار را انجام دهید تا زمانی که پزشک، داروی دیگری به شما پیشنهاد دهد. برخلاف بیس فسفونات ها، دنوزوماب برای مدت معینی مصرف نمی شود و سپس به سادگی متوقف می شود. به دنبال آن داروی دیگری نیز وجود دارد. تحقیقات نشان می‌دهد که خطر شکستگی ستون فقرات پس از قطع دنوزوماب وجود دارد، بنابراین مهم است که آن را به طور مداوم مصرف کنید.
از خطرات عفونت قارچی آگاه شوید… را مطالعه کنید.
عوارض جانبی اصلی قرص های بیس فسفونات ناراحتی معده و سوزش سر دل است. به مدت 30 تا 60 دقیقه دراز نکشید یا خم نشوید تا دارو به داخل مری بازگردد. اکثر افرادی که از این نکات پیروی میکنند این عوارض جانبی را ندارند.
قرص های بیس فسفونات به خوبی توسط معده جذب نمی شوند. مهم است که دارو را با یک لیوان بزرگ آب با معده خالی، قبل از اولین وعده غذایی یا سایر داروها یا قرص ها در صبح مصرف کنید. هیچ چیز دیگری به مدت 30 تا 60 دقیقه نخورید. پس از این تایم، می توانید غذا بخورید، مایعات دیگر بنوشید و داروهای دیگر مصرف کنید.
اشکال داخل وریدی بیس فسفونات ها مانند ایباندرونات و زولدرونیک اسید باعث ناراحتی معده نمی شود. و ممکن است برای برخی افراد برنامه ریزی یک انفوزیون سه ماهه یا سالانه آسان تر از یادآوری مصرف یک قرص هفتگی یا ماهانه باشد.
بیس فسفونات های داخل وریدی ممکن است در برخی افراد علائم خفیف شبیه آنفولانزا ایجاد کند، اما معمولاً فقط پس از اولین انفوزیون. شما می توانید با مصرف استامینوفن، اثر آن را کاهش دهید.
یک عارضه بسیار نادر داروهای بیس فسفونات و دنوزوماب شکستگی یا ترک در وسط استخوان ران است. این آسیب، می‌تواند باعث ایجاد درد در ران یا کشاله ران شود که به طور نامحسوس شروع می‌شود و ممکن است به تدریج بدتر شود.
بیس فسفونات ها و دنوزوماب نیز می توانند باعث استئونکروز فک شوند. این یک بیماری نادر است که در آن بخشی از استخوان فک اغلب پس از کشیدن دندان یا سایر کارهای تهاجمی دندانپزشکی به کندی بهبود می یابد یا بهبود نمی یابد. این امر در افراد مبتلا به سرطانی که استخوان را درگیر می کند بیشتر اتفاق می افتد زیرا ممکن است دوزهای بسیار بیشتری از بیس فسفونات نسبت به مواردی که معمولاً برای پوکی استخوان استفاده می شود مصرف کنند.
خطر ابتلا به شکستگی آتیپیک فمور یا استئونکروز فک با مصرف طولانی بیس فسفونات‌ها افزایش می‌یابد. بنابراین متخصص مراقبت های بهداشتی شما ممکن است به شما پیشنهاد کند که مصرف این نوع دارو را به طور موقت متوقف کنید.
حتی اگر مصرف دارو را قطع کنید، اثرات مثبت آن ممکن است باقی بماند. به این دلیل که پس از چندین سال مصرف بیس فسفونات، دارو در استخوان شما باقی می ماند.
به دلیل این اثر ماندگار، اکثر متخصصان بر این باورند که برای افرادی که در طول درمان وضعیت خوبی دارند – کسانی که هیچ استخوانی نشکند و تراکم استخوان را حفظ می کنند – منطقی است که پس از مصرف پنج سال بیس فسفونات خود را قطع کنند.
استروژن، گاهی اوقات با پروژستین جفت میشد و زمانی معمولا برای درمان پوکی استخوان استفاده می شد. این درمان می تواند خطر لخته شدن خون، سرطان آندومتر، سرطان سینه و احتمالاً بیماری قلبی را افزایش دهد. در حال حاضر معمولاً برای زنان در معرض خطر بالای شکستگی که نمی توانند سایر داروهای پوکی استخوان را مصرف کنند، استفاده می شود.
زنانی که برای کاهش علائم یائسگی، مانند گرگرفتگی، درمان جایگزینی هورمونی را در نظر میگیرند، ممکن است در هنگام ارزیابی مزایا و خطرات درمان استروژن دریابید که ممکن است باعث افزایش سلامت استخوان شوند. اما توصیه‌های کنونی می‌گوید که از کمترین دوز هورمون برای یک مدت کوتاه استفاده کنید.
رالوکسیفن (Evista) اثرات مفید استروژن بر تراکم استخوان در زنان یائسه را تقلید می کند، بدون اینکه برخی از خطرات مرتبط با استروژن را تهدید کند. مصرف این دارو می تواند خطر ابتلا به برخی از انواع سرطان سینه را کاهش دهد. گرگرفتگی یک عارضه جانبی رایج است. رالوکسیفن همچنین ممکن است خطر لخته شدن خون را افزایش دهد.
در طول زندگی شما، استخوان های سالم به طور مداوم شکسته و بازسازی می شوند. با بالا رفتن سن (به ویژه پس از یائسگی) استخوان ها سریع تر تجزیه می شوند. از آنجایی که بازسازی استخوان نمی تواند سرعت خود را حفظ کند، استخوان ها تحلیل رفته و ضعیف تر می شوند.
اکثر داروهای پوکی استخوان با کاهش سرعت شکستگی استخوان‌ها عمل میکنند. برخی از آنها با تسریع روند استخوان سازی کار می کنند. هر یک از این مکانیسم ها باعث تقویت استخوان و کاهش خطر شکستگی می شود.
داروهای استخوان ساز عبارتند از:
این نوع داروها معمولاً برای افرادی که تراکم استخوان بسیار پایینی دارند، شکستگی‌هایی داشته‌اند یا پوکی استخوان آنها ناشی از استروئیدها است، استفاده می‌شود. همچنین ممکن است در مواقعی که سایر داروها تحمل نمی شوند یا تراکم استخوان با وجود سایر داروها بدتر می شود، استفاده شوند. آنها معمولاً در ترکیب یا همراه با سایر داروها استفاده نمی شوند.
تری پاراتید و آلبالو پاراتید نیاز به تزریق روزانه دارند. مطالعات روی موش های آزمایشگاهی افزایش خطر سرطان استخوان را نشان داد، بنابراین این داروها در افرادی که در معرض خطر بالای سرطان استخوان هستند استفاده نمی شود. اما بیش از 10 سال است که از این داروها استفاده می شود و تاکنون افزایش سرطان استخوان در افرادی که این داروها را مصرف کرده اند مشاهده نشده است.
روموسو زوماب به صورت تزریق ماهانه در مطب متخصص شما تجویز می شود. این یک داروی جدید است و کمتر در مورد عوارض جانبی طولانی مدت شناخته شده است. این دارو به افرادی که اخیراً دچار سکته مغزی یا حمله قلبی شده اند داده نمی شود. درمان پس از 12 دوز ماهانه متوقف می شود.
این داروهای استخوان ساز را می توان تنها برای یک یا دو سال مصرف کرد و فواید آن پس از قطع مصرف به سرعت از بین می رود. برای محافظت از استخوانی که ساخته شده است، باید داروی تثبیت کننده استخوان مانند بیس فسفونات را شروع کنید.
به طور کامل به داروها به عنوان تنها درمان پوکی استخوان خود اعتماد نکنید. این شیوه ها نیز مهم هستند:
