8 علت شکرک زدن عسل و ترفند جلوگیری از شکرک زدن

خبرداری؟

شکرک زدن عسل یک اتفاق کاملا شایع است که ربطی به طبیعی یا تقلبی بودن عسل ندارد. تاثیر چند عامل ساده می تواند منجر به شکرک زدن عسل شود. با ترفند های ساده ای که در خبرداری یادتان داده ایم از شکرک زدن عسل جلوگیری کنید.

علل اصلی شکرک زدن عسل

ترکیب

عسل مایعی فوق اشباع از قند، به خصوص گلوکز و فروکتوز است. در حالت عادی، مولکول‌های قند در آب حل شده‌اند، اما با گذشت زمان، برخی از این مولکول‌ها به هم می‌چسبند و بلورهای ریزی را تشکیل می‌دهند که به عنوان شکرک شناخته می‌شوند.

دما

دمای نگهداری عسل یکی از مهم‌ترین عوامل در شکرک زدن آن است. عسل در دمای 10 تا 15 درجه سانتی‌گراد بیشتر احتمال دارد که رس ببندد. نگهداری عسل در یخچال یا دمای پایین سرعت شکرک زدن را افزایش می‌دهد.

رطوبت

میزان رطوبت موجود در عسل نیز بر سرعت شکرک زدن آن تاثیر می‌گذارد. عسل‌هایی که رطوبت بیشتری دارند سریع‌تر رس می‌بندند.

نوع گیاه

نوع گیاهی که زنبور عسل از شهد آن تغذیه می‌کند، بر میزان گلوکز و فروکتوز موجود در عسل و در نتیجه تمایل آن به شکرک زدن تاثیر می‌گذارد. عسل‌هایی که گلوکز بیشتری دارند، مانند عسل یونجه، سریع‌تر شکرک می‌زنند.

ذرات معلق

وجود ذرات معلق مانند گرده گل یا موم در عسل می‌تواند به عنوان نقطه شروع برای تشکیل بلورهای شکرک عمل کند و سرعت این فرآیند را افزایش دهد.

نکات تکمیلی:

• شکرک زدن هیچ ربطی به کیفیت یا طبیعی بودن عسل ندارد. در واقع، برخی از عسل‌های طبیعی و مرغوب به سرعت شکرک می‌زنند.
• شکرک زدن بر طعم و خواص عسل تاثیر نمی‌گذارد.
• اگر از ظاهر شکرک زده عسل خود ناراضی هستید، به راحتی می‌توانید با روش‌های ساده‌ای آن را از بین ببرید.
• برای جلوگیری از شکرک زدن عسل، آن را در دمای خنک و دور از نور مستقیم خورشید نگهداری کنید.
• همچنین، عسل را در ظرف دربسته نگهداری کنید تا از جذب رطوبت و بو جلوگیری شود.

شکرک عسل چیست ؟

شکرک زدن عسل، یا همان رس بستن، یک پدیده طبیعی است که به دلیل اشباع شدن محلول قندی عسل از قندها رخ می‌دهد. در حقیقت، عسل یک محلول اشباع از گلوکز و فروکتوز است که در شرایط خاصی می‌تواند به حالت جامد تبدیل شود. این پدیده به معنای کاهش کیفیت یا تقلبی بودن عسل نیست. در بسیاری از کشورها، عسل شکرک زده به عنوان یک محصول طبیعی و سالم شناخته می‌شود و حتی طرفداران خاص خود را دارد.

روش های جلوگیری از شکرک زدن عسل

شکرک زدن عسل یک فرآیند طبیعی است که به دلیل تبلور قندهای موجود در عسل رخ می‌دهد. با این حال، اگر تمایل دارید از شکرک زدن عسل جلوگیری کنید یا این فرآیند را به تعویق بیاندازید، می‌توانید از روش‌های زیر استفاده کنید:

1. نگهداری در دمای مناسب

عسل را در دمای اتاق (حدود 20-25 درجه سانتی‌گراد) نگهداری کنید. دماهای بسیار پایین یا بسیار بالا می‌توانند فرآیند شکرک زدن را تسریع کنند.

2. نگهداری در ظروف مهر و موم شده

استفاده از ظروف شیشه‌ای یا پلاستیکی با درب محکم می‌تواند از ورود هوا به داخل عسل جلوگیری کرده و باعث کاهش احتمال شکرک زدن شود.

3. حرارت‌دهی ملایم

عسل را قبل از مصرف به آرامی گرم کنید. قرار دادن ظرف عسل در آب گرم (نه جوش) می‌تواند کریستال‌های تشکیل شده را حل کند. دقت کنید که دما نباید بیشتر از 40 درجه سانتی‌گراد باشد، زیرا حرارت زیاد می‌تواند آنزیم‌ها و مواد مغذی عسل را از بین ببرد.

4. اضافه کردن مواد دیگر

افزودن مقدار کمی از مواد اسیدی مانند آب لیمو به عسل می‌تواند به کاهش فرآیند شکرک زدن کمک کند. این کار با تغییر pH عسل و کاهش احتمال تبلور قندها انجام می‌شود. روش نگهداری از آبلیمو تازه را در خبرداری بخوانید.

5. مخلوط کردن عسل‌ها

مخلوط کردن عسل‌های مختلف با نسبت‌های گوناگون گلوکز و فروکتوز می‌تواند باعث کاهش تمایل عسل به شکرک زدن شود. عسل‌هایی که دارای فروکتوز بیشتری هستند، کمتر شکرک می‌زنند.

6. تصفیه عسل

تصفیه عسل برای حذف ذرات معلق مانند گرده‌های گل و سایر ذرات خارجی می‌تواند به کاهش شکرک زدن کمک کند، زیرا این ذرات می‌توانند به عنوان هسته‌های تبلور عمل کنند.

7. استفاده از عسل پاستوریزه

عسل پاستوریزه شده، که تحت حرارت ملایم قرار گرفته است، کمتر شکرک می‌زند. این فرآیند بسیاری از ذرات معلق و میکروارگانیسم‌های موجود در عسل را از بین می‌برد.

8. حفظ رطوبت مناسب

رطوبت زیاد می‌تواند باعث تبلور قندهای عسل شود. بنابراین، نگهداری عسل در محیط‌های خشک و دور از رطوبت می‌تواند مفید باشد.

این روش‌ها می‌توانند به کاهش یا تأخیر فرآیند شکرک زدن عسل کمک کنند، اما باید در نظر داشت که شکرک زدن عسل یک پدیده طبیعی است و به طور کامل نمی‌توان از آن جلوگیری کرد.

آیا عسل طبیعی شکرک می زند ؟

بله، عسل طبیعی شکرک می‌زند. این یک پدیده طبیعی است و نشان‌دهنده تقلبی بودن یا کیفیت پایین عسل نیست. شکرک زدن یا کریستالیزه شدن عسل به دلیل اشباع بودن محلول قندی عسل از گلوکز رخ می‌دهد. در واقع، عسل یک محلول اشباع از قندهای گلوکز و فروکتوز است و به مرور زمان و تحت شرایط خاصی، گلوکز موجود در آن به حالت جامد تبدیل می‌شود و کریستال‌های قندی تشکیل می‌دهد.

تفاوت رس بستن و شکرک زدن عسل

رس بستن

• فرآیندی طبیعی و آهسته است که در آن کریستال‌های شکر به تدریج از ته ظرف به سمت بالا تشکیل می‌شوند.
• معمولاً در عسل‌های طبیعی و باکیفیت که گلوکز بیشتری دارند، مانند عسل یونجه، شنبلیله و اقاقیا، بیشتر رخ می‌دهد.
• ظاهری کرمی و مات به عسل می‌دهد.
• حرکت بلورهای شکر در آن به آرامی و به صورت یکنواخت است.

شکرک زدن

• فرآیندی سریع و ناگهانی است که در آن کریستال‌های شکر به طور نامنظم در کل حجم عسل تشکیل می‌شوند.
• بیشتر در عسل‌های تقلبی یا بی‌کیفیت که حاوی ناخالصی یا آب اضافی هستند، دیده می‌شود.
• ظاهری دانه دانه و شفاف به عسل می‌دهد.
• حرکت بلورهای شکر در آن به صورت نامنظم و ناگهانی است.

نکات تکمیلی:

• تشخیص دقیق رس بستن و شکرک زدن برای افراد عادی دشوار است.
• بهترین راه برای اطمینان از کیفیت عسل، خرید آن از فروشگاه‌های معتبر و آزمایش آن توسط متخصصان است.
• شکرک زدن عسل، نشانه فاسد شدن یا تقلبی بودن آن نیست و به راحتی می‌توان با روش‌های ساده‌ای آن را از بین برد.

راه تشخیص عسل طبیعی از عسل تقلبی

تشخیص عسل طبیعی از عسل تقلبی می‌تواند چالش‌برانگیز باشد، زیرا روش‌های تقلبی روز به روز پیچیده‌تر می‌شوند. با این حال، چندین روش و معیار وجود دارد که می‌توانند به شما کمک کنند تا عسل طبیعی را از عسل تقلبی تشخیص دهید:

1. مطالعه برچسب و خرید از منابع معتبر

• برچسب‌ها را بررسی کنید: برچسب‌های عسل باید شامل اطلاعات مربوط به منبع و نوع عسل باشند. همچنین باید از معتبر بودن برند و منبع خرید اطمینان حاصل کنید.
• خرید از منابع معتبر: خرید از فروشندگان و برندهای معتبر که تضمین کیفیت و اصالت محصول را می‌دهند، بهترین راه برای اطمینان از طبیعی بودن عسل است.

2. آزمایش‌های خانگی

• آزمایش آب: یک قطره عسل را در یک لیوان آب بیندازید. عسل طبیعی به سختی حل می‌شود و به ته لیوان می‌رود، در حالی که عسل تقلبی به سرعت در آب حل می‌شود.
• آزمایش شعله: یک کبریت را به عسل آغشته کنید و سپس سعی کنید آن را روشن کنید. اگر کبریت روشن شد و عسل شروع به سوختن کرد، عسل احتمالاً طبیعی است، زیرا عسل طبیعی به دلیل رطوبت پایین‌تر قابلیت سوختن دارد. اما اگر کبریت روشن نشود یا صدای شبیه به ترکیدن بدهد، عسل ممکن است حاوی رطوبت یا مواد افزودنی باشد.
• آزمایش کاغذ: یک قطره عسل را روی کاغذ بریزید. اگر عسل به کاغذ نفوذ کرد و کاغذ را مرطوب کرد، احتمالاً عسل تقلبی است و آب به آن اضافه شده است. عسل طبیعی به راحتی به کاغذ نفوذ نمی‌کند.

3. ارزیابی فیزیکی و حسی

• طعم و بو: عسل طبیعی بوی خاص و ملایمی دارد و طعم آن به شدت شیرین نیست. اگر عسل بوی شکر یا بوی مصنوعی داشته باشد، ممکن است تقلبی باشد.
• بافت و قوام: عسل طبیعی به طور معمول دارای قوام غلیظ‌تری است و به سرعت جریان نمی‌یابد. عسل تقلبی ممکن است رقیق‌تر و روان‌تر باشد.
• شکرک زدن: همانطور که قبلاً گفته شد، شکرک زدن نشانه‌ای از طبیعی بودن عسل است. عسل طبیعی به مرور زمان ممکن است شکرک بزند، در حالی که عسل تقلبی معمولاً این ویژگی را ندارد.

4. آزمایش‌های آزمایشگاهی

• تجزیه و تحلیل شیمیایی: بهترین و دقیق‌ترین روش برای تشخیص عسل طبیعی از تقلبی، انجام آزمایش‌های شیمیایی در آزمایشگاه‌های معتبر است. این آزمایش‌ها می‌توانند ترکیبات مختلف عسل را تحلیل کرده و وجود هرگونه افزودنی یا شکر مصنوعی را شناسایی کنند.

5. سنجش کیفیت با استفاده از دیاستاز

• آزمون دیاستاز: وجود آنزیم دیاستاز در عسل یکی از نشانه‌های طبیعی بودن آن است. این آنزیم در فرآیند تولید عسل توسط زنبور‌ها به عسل اضافه می‌شود و عسل‌های تقلبی معمولاً فاقد این آنزیم هستند.

6. رطوبت عسل

• میزان رطوبت: عسل طبیعی دارای رطوبت کمتری نسبت به عسل تقلبی است. رطوبت بالا می‌تواند نشان‌دهنده افزودن آب به عسل باشد.

با توجه به این روش‌ها، می‌توانید به طور نسبی اطمینان حاصل کنید که عسل خریداری شده طبیعی است یا خیر. بهترین راهکار همواره خرید از منابع معتبر و انجام آزمایش‌های معتبر آزمایشگاهی است.