ضعف بزرگ اقتصاد ایران

در حالی که اقتصاد ایران در نیمه دوم سال ۱۴۰۴ با تورم افسارگسیخته، نوسانات شدید نرخ ارز و رکود ساختاری دست و پنجه نرم می‌کند، صدای انتقادها از سیاست‌گذاری‌های هیجانی و پوپولیستی بلندتر از همیشه شنیده می‌شود.

بانک جهانی ورود به اقتصاد ایران کرد

صندوق بین‌المللی پول در حالی پیش‌بینی کرده که تورم ایران امسال و سال آینده بیش از ۴۰ درصد باشد که بانک جهانی ارزیابی کرده در سال ۲۰۲۶ تورم به کانال ۵۰ تا ۶۰ درصدی خواهد رفت.

تهدید سه گانه علیه اقتصاد

در حالی‌ که اقتصاد جهانی طی ماه‌های گذشته توانسته بود فشار سنگین‌ترین موج تعرفه‌های آمریکا از دهه ۱۹۳۰ تاکنون را تاب بیاورد، تهدید تازه دونالد ترامپ برای اعمال تعرفه ۱۰۰ درصدی بر کالاهای چینی بار دیگر نگرانی از یک شوک جدید را زنده کرده است. این تهدید در زمانی مطرح می‌شود که هشدارها درباره تورم بدهی دولت‌ها و شکل‌گیری حباب در سهام فناوری نیز افزایش یافته است.

شمارش معکوس برای اقتصاد ایران

در دنیای اقتصاد، پول تنها وسیله مبادله نیست، بلکه مهمات نظام اقتصادی هر کشور به شمار می‌آید. همان‌طور که در میدان نبرد نمی‌توان با سلاح و مهمات شوخی کرد، در عرصه اقتصاد نیز بازی با ارزش پول، مساوی با به خطر انداختن امنیت مالی جامعه است.

پتروشیمی زیر فشار تحریم

در سال‌های اخیر، اقتصاد ایران بارها با واژه‌ای گره خورده که بیشتر از آنکه یک اصطلاح اجتماعی باشد، به تجربه‌ای زیسته برای مردم، مدیران و فعالان اقتصادی تبدیل شده و آن تاب‌آوری است. تاب‌آوری یعنی توان یک سیستم برای بقا و ادامه مسیر، حتی وقتی فشارها از زمین و آسمان بر سرش می‌بارند.

اقتصاد ایران نیاز به آچار کشی دارد

موسی غنی‌نژاد هشدار می‌دهد: «اگر اصلاحات فوری اقتصادی انجام نشود، فروپاشی اقتصادی حداکثر ظرف یک سال رخ خواهد داد.» در گفت‌وگو با علی ضیا، او تنها «راه نجات» را آزادسازی اقتصادی می‌داند.

معیشت مردم در حوالی میدان اعدام

جان کلام آنکه وضعیت نابسامان قیمت‌ها نتیجه مشکلات بنیادین اقتصاد کلان است که هزینه تولید را بالا برده است. گرانی با گران‌فروشی متفاوت است و تولیدکنندگان اصلی مقصر نیستند، اما نبود نظارت کافی زمینه جولان دلالان را فراهم کرده است. اصلاح ساختاری اقتصاد و نظارت قوی در توزیع برای کنترل بازار و حمایت از مصرف‌کننده و تولیدکننده ضروری است تا این آوار اقتصادی برطرف شود.

تهران قلب تپنده اقتصاد

تهران، بی‌شک شاه‌بیت توسعه ایران و یک مرکز پیشران جهانی است. اما این مرکزیت، امروز نیازمند مدیریت هوشمندانه است. پایتخت، فراتر از یک نهاد سیاسی، به «مغز متفکر و خزانه مالی کشور» تبدیل شده؛ وضعیتی که چالش‌ها و فرصت‌های بی‌نظیری را همزمان ایجاد می کند.