خورشیدی که ایران دارد باید برق صادر کند(اقتصاد گرمایشی)

خبرداری؟ مسعود دانشمند، عضو اتاق بازرگانی ایران با اشاره به احتمال بازگشت تحریم‌ها از طریق «مکانیسم ماشه» اظهار داشت: شرایط امروز ایران با دوره قبلی تحریم‌ها تفاوت‌های جدی دارد و این بار مواجهه با محدودیت‌ها دشوارتر خواهد بود.

وی توضیح داد: در دوره قبل، هنوز اف‌ای‌تی‌اف مطرح نبود و روابط بانکی ما با دنیا متفاوت بود. هرچند هم ما و هم طرف‌های مقابل تجربه‌هایی در دور زدن تحریم‌ها پیدا کردیم اما اکنون فشارها سخت‌تر است. با این حال این بدان معنا نیست که مردم نمی‌توانند زندگی کنند؛ نفس مردم برقرار است اما وظیفه دولت است که با تدبیر فشارها را کم یا رفع کند.

بحران آب؛ لزوم اصلاح در مصرف کشاورزی

دانشمند با اشاره به خشکسالی و مدیریت نادرست منابع آبی گفت: ۹۰ تا ۹۲ درصد آب استحصالی کشور صرف کشاورزی می‌شود و فقط ۱۰ درصد به صنعت و مصرف خانگی اختصاص دارد. در شرایط کم‌آبی، اولویت نباید کاهش سهم مصرف خانگی باشد، بلکه باید به سمت اصلاح شیوه‌های آبیاری در کشاورزی حرکت می‌کردیم.

وی افزود: اگر آبیاری سنتی جای خود را به آبیاری تحت فشار و صنعتی می‌داد، مصرف آب کشاورزی به حدود ۵۰ درصد کاهش پیدا می‌کرد و نزدیک به ۴۰ درصد آب پس‌انداز می‌شد. دولت باید این تدبیر را سال‌ها قبل می‌اندیشید اما چنین اقدامی صورت نگرفت.

فرصت‌های از دست رفته در حوزه برق

این عضو اتاق بازرگانی همچنین به بحران برق کشور اشاره کرد و گفت: سال‌ها پیش پیشنهاد کردم در امتداد خط لوله گاز تا مرز پاکستان، نیروگاه‌های ۵۰۰ مگاواتی بسازیم تا برق صادر کنیم. این طرح می‌توانست هم برای کشور درآمد ایجاد کند و هم مشکل پمپاژ آب با برق را برطرف کند.

دانشمند ادامه داد: برق را می‌توانستیم به مرز افغانستان یا پاکستان منتقل کنیم و آن‌ها شبکه داخلی خود را ایجاد می‌کردند؛ بسیار ساده‌تر و کم‌هزینه‌تر از صادرات گاز اما متاسفانه این ظرفیت مغفول مانده است.

وی با تاکید بر ظرفیت بالای ایران در تولید برق خورشیدی بیان داشت: کشور ما توان توسعه دست‌کم ۲۰۰ مگاوات برق خورشیدی را دارد که حتی قابلیت صادرات هم دارد. با این حجم از تابش آفتاب، گذار از وابستگی به برق آبی و نیروگاه‌های فسیلی کاملا شدنی است.

لزوم اعتمادسازی از طریق اقدام عملی

دانشمند اظهار کرد: اعتماد مردم به دولت زمانی شکل می‌گیرد که ببینند برای مشکلات تدبیر عملی اندیشیده شده است. مردم حاضرند سختی‌ها را تحمل کنند، به شرطی که مطمئن باشند آینده بهتری در انتظار است اما وقتی اقدام جدی نمی‌بینند و فقط وعده و شعار مطرح می‌شود، طبیعی است که دلسرد شوند.