یک روز همه چیز برای زن

اشتراک گذاری :

خبرداری؟ دکتر زهرا نظری مهر / حقوقدان

روز زن به گستردگی تمام جهان معنا و مفهوم دارد. زن در هر گوشه از دنیا یک جایگاه، تعریف، شخصیت، ظرفیت و محبوبیت را بدست می آورد. زن می تواند پست های مدیریتی از رییس جمهور تا بخشهای گوناگون مدیریتی داشته یا جایگاههای اجتماعی را به خود اختصاص دهد. زن می تواند مادر باشد و مسوولیت خطیر خانه داری، تربیت فرزند و ایجاد فضای امن و آرام را برگزیند. زن می تواند مظهر عشق باشد و کانون توجه عاشق قرار گیرد تا جایی که فرهاد را به کندن کوه و مجنون را به آوارگی بکشاند. زن می تواند هر شرایطی را به صورت ویژه تحلیل کند و در جایگاه مادری دلسوز یا همسری وفادار، کانون خانواده را گرم کند. زن می تواند در هر گامی که برمی دارد، داستانی جدید خلق کند و تحولی بزرگ را رقم بزند.

با وجود آنکه در تمامی طول تاریخ، زن نقش تعیین کننده ای داشته، اما همواره مورد بی مهری قرار گرفته است. در حالی که خداوند مسوولیت ادامه نسل را به زن واگذار کرده و تمامی بزرگان به داشتن مادر افتخار می کنند، اما قدرت و مقام بین مردان تقسیم می شود و زنها با وجود داشتن خلاقیت و توانمندی، از داشتن پست های مسوولیت محروم  می مانند.

در تمامی جهان به اشکال گوناگون از مقام زن تقدیر می شود. گاه جایگاه ویژه مادری باعث می شود تا روز مادر بهانه ای برای گرامیداشت زن باشد و گاه بدست آوردن موقعیت های اجتماعی، اختراعات و اکتشافاتی که بدست زنان صورت می گیرد، باعث تکریم زن می شود.

زن نقش ظریفی در جامعه ایفا می کند و محوریتی بی بدیل دارد. زن در حالی که از صبح دوشادوش مردان وارد بازار کار می شود، به محض پایان ساعت کار، در نقش اصلی خانه داری و تربیت فرزند که خالق به او عطا کرده، می درخشد. دامن زن تنها نقطه امن تربیت و آغوش زن تنها محلی است که فرزندان را به آرامش می رساند. مادر از روزی که نطفه را در وجود خود می پذیرد و می پروراند تا زمانی که فرزندش نفس می کشد، احساس مسوولیتی وصف نشدنی دارد.

اگرچه خداوند انسان را زوج آفریده و در قالب تفاوت هایی که برای زن و مرد رقم زده، به هر کدام جایگاه ویژه ای داده، اما نقشی که زن در خانواده و جامعه ایفا می کند، قابل مقایسه با مرد به عنوان مکمل زن نیست. در حالی که خداوند مقام والای مادری را به زن عطا کرده و در تمامی کتابهای آسمانی به زبانهای گوناگون به تکریم زن و مادر پرداخته، شاهد زنده بگور کردن دختران تازه بدنیا آمده بوده ایم، رفتار زشتی که بدلیل احساس شرمندگی از دختر داشتن، سالها عرب جاهلیت را درگیر کرده بود.

از هنگامی که جامعه انسانی به درک درستی از مقام زن رسید، رویکردهای متفاوتی برای تکریم زن در پیش گرفت که در عالی ترین آنها، روز زن نامگذاری شد. روز زن برای آن است که یک روز از سال را به صورت ویژه، دقیق و منصفانه به بررسی عملکرد و جایگاه زن اختصاص دهیم.

اینکه در روز زن با گل و شیرینی بسراغ زنان و مادران برویم، کار زیبایی است و اثبات می کند که هنوز مردانی پیدا می شوند که نگاه مهربان و عاشقانه ای به زن داشته باشند، اما لازم است به اطراف نگاه کنیم و زنانی را ببینیم که به عنوان سرپرست خانوار، رویکرد دوگانه مادر و پدر را ایفا می کنند. در روز زن می توانیم به زنانی نگاه کنیم که تا کمر در ظرف های بزرگ زباله خم می شوند تا روزی فرزندان بی پدر را از متعفن ترین ظروف ممکن بیرون بیاورند. در روز زن می توانیم به زنان شاغل در ادارات و کارخانه ها نگاه کنیم که قبل از طلوع آفتاب از خانه بیرون می آیند و بعد از غروب آفتاب به خانه باز می گردند. در روز زن می توانیم مادرانی را زیر ذره بین داشته باشیم که علاوه بر شغل شریف خانه داری، کار در خانه انجام می دهند تا کمک خرج همسرشان برای تامین هزینه های زندگی باشند.

بهتر است در روز زن، قبل از خرید یک شاخه گل یا یک دستبند طلا، قبل از خرید یک پیراهن یا کفش، قبل از بردن زنها به رستوران برای دلی از عزا درآوردن، قبل از تقدیر زبانی و قبل از هر اقدام دیگری، یک روز هیچ کاری نکنیم و فقط تمامی رفتار، گفتار و کردار زنان را زیر نظر بگیریم و بر اساس فداکاری ها، از خودگذشتگی ها و مهربانی ها، تصمیم بگیریم که چه حرکتی در روز زن برای زنان انجام دهیم.

بیشتربخوانید:

تو برو، من هستم

لازم نیست زنان با ما نسبتی داشته باشند، روز زن، روز آزمون مردان و پسران در سراسر جهان است. می توانیم در روز زن اختیار و اولویت را به زنان اختصاص بدهیم. به جای آنکه هنگام سوار شدن مترو یا اتوبوس، زنان را با فشار قدرت مردانه کنار بزنیم تا خودمان سوار شویم و زنان را در گرمای تابستان و سرمای زمستان جا بگذاریم، فقط در روز زن، اجازه بدهیم زنان در آرامش سوار مترو و اتوبوس شوند. می توانیم در روز زن به رانندگان زن توهین نکنیم و حق تقدم را به آنان بسپاریم. می توانیم در روز زن فشار کاری را برای زنان کاهش دهیم یا به زنان شاغل مرخصی بدهیم. می توانیم یک روز اضافه کاری برای آنها در نظر بگیریم. می توانیم به زنانی که سرچهارراه کودک را در آغوش گرفته و گدایی می کنند، نگاه مهربان و محترمانه ای داشته باشیم. می توانیم در صف بانک، نانوایی، میدان تره بار یا هر صف دیگری برای زنان عنوان بدون نوبت تخصیص دهیم. اگر به رفتارهای روحی روانی اعتقاد داریم، روز زن را روز مدارا بدانیم و از کنار اشتباهات زنان بسادگی عبور کنیم. اگر در سال یک روز نگاه ویژه ای به زنان سرزمینمان داشتیم، شاید تکریم زن نهادینه شود و قدر زنان سرزمین مان را بخوبی فهمیدیم.