اشتراک گذاری :
خبرداری؟ تحریمهای مالی از دیرباز یک ابزار قدرتمند برای حصول کشورها به اهداف سیاسی به تامین منافع شان بوده است کشورها معمولاً زمانی از تحریمهای اقتصادی استفاده میکنند که کشور هدف را مجبور کنند و سیاستهای خاص را که مورد قبول کشورهای تحریم کننده نمیباشد تغییر دهند دامنه تاثیر تحریمهای مالی با بسیار فراتر از محدوده اقتصادی کشور هدف است. به طوری که میتواند علاوه بر وارد کردن ضربه بر پیکره اقتصاد و سیاست و فرهنگ و رفاه اجتماعی کشور هدف نیز اثر منفی بگذارد. ایران نیز همواره تحت فشار تحریمهای بسیاری بوده است برای همین دلیل تحریمهای بسیاری که در طول سالها بر ایران اعمال شده همواره دغدغه بسیاری از اقتصاددانان بوده است که این تحریمها بر اقتصاد کشور چگونه اثر میگذارد ابعاد اقتصادی و حقوقی تحریمها و همچنین تنوع آنها ارزیابی دلالتهای مرتبط با تحریم بر متغیرهای کلان اقتصادی را دشوار میسازد.
در سال ۲۰۱۲ اتحادیه اروپا با پیوستن به تحریمهای نفتی آمریکا علیه ایران تحریمهای خود را سختتر کرد علاوه بر این آخرین دور تحریمها میتواند سالانه حدود ۵۰ میلیارد دلار درآمد نفتی را از اقتصاد ایران حذف کند به این سالها تحریمها عواقب جدی برای اقتصاد و مردم ایران به همراه داشته است ایالات متحده تلاشهای بین المللی زیادی را برای متقاعد کردن دولتهای غربی در مورد تهدید برنامه غنی سازی اورانیوم ایران و توسعه توانایی سلاح هستهای انجام داده است با این حال ایران آن را انکار کرده و معتقد است که برنامه هستهای برای اهداف غیرنظامی از جمله تولید برق و اهداف پزشکی است عوامل پولی نیز مشکلاتی ایجاد میکنند، زیرا تحریمها باعث نوسان شدید ارزش ریال ایران میشود علاوه بر اینکه ارز ضعیف واردات را گران میکند و هر چیزی که مبتنی بر ریال است از جمله دستمزد، سهام، خانه، مستمری و طلا تأثیر میگذارد بنابراین درآمد مردم به سختی کفاف کالاها و خدمات ضروری را می دهد.
تحریمهای یکجانبه ضد ایران با خروج آمریکا از برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) در سال ۹۷ تشدید شد. اگرچه روزهای سختی برای کشور از جمله پتروشیمی بهعنوان صنعتی که حجم عظیمی از منابع درآمدی کشور از طریق فروش و صادرات محصولات آن تأمین میشود، رقم خورد، اما این صنعت با وجود افزایش هزینه حملونقل، لجستیک و جابهجایی ارزی یا هزینه مواد مصرفی واحدها تا به امروز در به حداقل رساندن تأثیر تحریمها بر این صنعت به گواه آمار رسمی سامانه نیما موفق عمل کرده است و چرخهای صنعت پتروشیمی از حرکت نایستاده و تولید و صادرات محصولات تداوم دارد.
سامانه نظام یکپارچه معاملات ارزی (نیما) بهعنوان یکی از راههای برگشت ارز به چرخه اقتصاد کشور بهطور رسمی در اردیبهشتماه ۹۷ باهدف سازماندهی بازار ارز در زمینه تجارت، واردات و صادرات از سوی بانک مرکزی آغاز بهکار کرد.
واردکنندگان و صادرکنندگان کالا بهترتیب برای تأمین ارز مورد نیاز برای ورود کالا پس از ثبت سفارش، همچنین فروش ارز حاصل از صادرات کالا باید از این سامانه استفاده کنند که پتروشیمیها هم از این سیاست مستثنا نیستند. طبق بخشنامه بانک مرکزی، شرکتهای پتروشیمی میتوانند بخشی از ارز حاصل از صادرات خود را صرف بخشی از هزینههایشان شامل خرید مواد اولیه، قطعات و تجهیزات مورد نیاز و هزینههای درونشرکتی کنند.
حسین علیمراد رئیس کل امور بین الملل شرکت پتروشیمی گفت: هدف اصلی تحریم عدم پیشرفت و توسعه صنعت پتروشیمی بود. این عدم در اجرا نشدن طرحهای زیر بنایی و توقف صادرات بود که خوشبختانه تحریمها مانع هدفمان نشد.
او گفت: هماکنون ظرفیت اسمی مجتمعهای پتروشیمی در ایران حدود ۹۱ میلیون تن در سال است که از این مقدار بهصورت واقعی ۶۵ میلیون تن آن تولید میشود.
علیمراد گفت: در حال حاضر ۷۰ درصد تولیدات پتروشیمی بدون هیچ مشکلی صادر شده است. البته ما همواره به دنبال این بودیم که کشورهای هدف و بازارهای صادراتی خود را افزایش دهیم تا اینگونه از شدت و اثر تحریمها کم کنیم. اما به طور کلی میتوان گفت که صنعت پتروشیمی به هیچ وجه قابلیت تحریم را نداریم.
رئیس امور بین الملل شرکت پتروشیمی با اشاره به صادرات محصولات پتروشیمی گفت: به صورت مستقیم به اروپا صادرات نداریم، اما به صورت غیر مستقیم هم به کشورهای این قاره هم محصولات پتروشیمی خود را ارسال میکنیم.
او گفت: روزانه معادل یک میلیون و ۱۰۰ هزار بشکه نفتخام خوراک در مجتمعهای پتروشیمی ایران تبدیل به محصولات پتروشیمی میشود.