اشتراک گذاری :
خبرداری؟ دکتر زهرا نظری مهر / حقوقدان
سالهاست با چالش انواع تهدیدها رو به رو هستیم، چالشهایی که از اولین روزهای پیروزی انقلاب آغاز شد و به اشکال گوناگون خودنمایی کرد. تهدیدهایی که هیچ مرزی نداشت و با هدف زمین زدن انقلاب برنامه ریزی، هدایت و اجرا شد. تهدیدهایی که در قالبهای گوناگون ترور، کینه توزی گروهک ها، جنگ تحمیلی، تهاجم فرهنگی، جنگ نرم و بسیاری موارد دیگر رقم خورد.
اگرچه تمامی این تهدیدها با فداکاری مردم مدیریت شد، اما دشمن دست بردار نبوده و نیست و سالهاست در قالب جنگ اقتصادی علیه ملت ایران برنامه ریزی و سیاستگذاری اقدامات ویران کننده ای صورت می گیرد. جنگ اقتصادی با پرچم تحریم به صورت گسترده در تمامی بخشها صورت می گیرد. دشمن به بهانه قدرت نظامی ایران، بدنبال محدود کردن توان اقتصادی در تمامی بخشهاست.
برای دشمن زندگی مردم هیچ اهمیتی ندارد. اینکه سفره های مردم تا چه اندازه خالی است و در سخت ترین شرایط اقتصادی بسر می برند، هیچ اهمیتی ندارد. اینکه بیماران از کمبود دارو رنج می برند و بیماران خاص بدلیل کمبود دارو، رنج دو چندانی را تجربه می کنند، مهم نیست. دشمن بدنبال این است که مردم بدترین و سخت ترین شرایط را تجربه کنند، کارد به استخوانشان برسد، نارضایتی رقم بخورد و اعتراض به اغتشاش تبدیل شود. به همین دلیل است که همواره شاهد افزایش میزان تحریم ها هستیم.
رسیدن به ناچاری و تسلیم شدن، آرزوی دشمنان است و برای رسیدن به این هدف، محدودیت ها و محرومیت ها را افزایش می دهند، اما سوال اینجاست که چاره ای داریم یا باید دستهایمان را به نشانه تسلیم بلند کنیم. می توان دو راهکار را در پیش گرفت. اول اینکه زیر بار ننگ تسلیم رفت و به خواسته های استکبار تن داد و دوم اینکه به توان داخل اعتماد کرد و گام های اساسی برای عبور از مرزهای وابستگی و رسیدن به خودکفایی برداشت.
سالهاست مردم ایران گزینه استقلال و تکیه به توان داخلی را برگزیده اند. نگاه به گذشته و مقایسه آن با امروز، نشان می دهد که وابستگی به صورت گسترده مدیریت شده و در بسیاری از بخشها نه تنها نیاز به خارج نداریم، بلکه نیاز داخل را تامین می کنیم و بازارهای جهانی را نیز تسخیر کرده ایم. مدتهاست از خام فروشی فاصله گرفته ایم و به جای آنکه مواد اولیه را به خارج صادر و محصول فراوری شده را به کشور وارد کنیم، دست به تولید محصولات می زنیم و به جای خام فروشی، محصولات مان را صادر می کنیم.
صنعت نفت بزرگترین صنعت کشور است که سالها به فروش نفت خام افتخار می کردیم و میلیونها بشکه نفت را صادر و بنزین، گازوییل، محصولات پتروشیمی و دیگر فراوارده های نفتی را وارد می کردیم، اما در حال حاضر یکی از بزرگترین کشورهای تولیدکننده بنزین و گازوییل هستیم و در بخش پتروشیمی نیز شرکتهای بزرگی فعال است و شرکتهای بسیاری در آستانه راه اندازی و بهره برداری قرار دارد.
اقتصاد تک محصولی وابسته به نفت بزرگترین بحران کشور بود. سالهای سال نفت خام را می فروختیم و هر آنچه نیاز داشتیم، به کشور وارد می کردیم. در حالی به نفتی بودن افتخار می کردیم که فقط نفت را از دل چاه بیرون می آوردیم و صادر می کردیم، رویکردی که به جای نقطه قوت، پاشنه آشیل کشور شده بود، پاشنه آشیلی که تحریم ها از فاجعه آن پرده برداشت.
درک درست از تبعات اقتصاد تک محصولی، باعث شد تا به دیگر ظرفیت های اقتصاد توجه کنیم که یکی از مهمترین آنها، صنعت فولاد بود. بی شک تمامی صنایع به صورت مستقیم و غیر مستقیم به فولاد وابسته است. از صنعت ساختمان تا خودرو به صورت مستقیم و بخشهای دیگر به صورت غیر مستقیم به فولاد وابسته هستند. بدلیل اهمیتی که فولاد دارد، توسعه فولادسازی در دستور کار قرار گرفت و با تلاش فولادسازان، نه تنها نیاز داخل را تامین کردیم، بلکه در عرصه صادرات نیز بخوبی درخشیدیم و کار بجایی رسید که توانستیم رتبه هفتم فولاد جهان را به خود اختصاص دهیم.
فولاد در عرصه های گوناگون و محصولات متنوع تعریف می شود. از تیرآهن تا میلگرد و از ورق تا فولاد آلیاژی در کارخانه های کشور تولید می شود. اگرچه فولادسازی های بزرگی در کشور فعال است که هر کدام در عرصه خودکفایی بخوبی درخشیده اند، اما ذوب آهن اصفهان از جایگاه و پیشینه افتخار آمیزی برخوردار است. بی شک دوب آهن اصفهان اولین گام ایران در عرصه فولادسازی است. ذوب اهن به اندازه ای توانمند عمل کرد که الگویی برای گسترش صنعت فولاد شد. درخشش ذوب آهن اصفهان در عرصه تولید فولاد به اندازه ای قدرتمند بود، که اطمینان برای راه اندازی کارخانه های فولاد را رقم زد.
ذوب آهن اصفهان محصولاتی متفاوت از فولادسازی های دیگر دارد که مهمترین آنها، تولید ریل قطار است. از هنگامی که کلنگ اولین راه آهن بر زمین زده شد و لوکوموتیو بر روی ریل حرکت کرد، مهمترین چالشی که با آن دست به گریبان بودیم، ریل بود. در حالی که بر گسترش حمل و نقل ریلی تاکید داشتیم، تحریم ها باعث شده بود نتوانیم ریل وارد کنیم. اما قرار نبود درجا بزنیم، به همین دلیل مدیران و متخصصان ذوب آهن اصفهان، مسوولیت سنگین تولید ریل را بر عهده گرفتند و با صرف هزینه های سنگین تحقیق، ریل مورد نیاز برای خطوط راه آهن و مترو را تولید کردند که با این اقدام تامین ریل برای خطوط موجود و احداث خطوط جدید در ذوب آهن اصفهان اجرایی شد. البته ذوب آهن اصفهان تیرآهن بال نیم پهن موازی، تیرآهن بال پهن موازی، تیرآهن بال باریک شیبدار، انواع میلگرد ساده و آجدار، انواع میلگرد کلاف، شمش فولاد، ریل قطار و ناودانی در ذوب آهن اصفهان تولید می شود.
اینکه یک تنه در خصوص ذوب آهن اصفهان سخنرانی شود، جالب نیست و باید در مقایسه با دیگر رقبا قرار گیرد. از آنجا که تولیدکنندگان فولاد در کشور بسیار زیاد هستند، باید عملکرد آنها با دقت مورد ارزیابی قرار گیرد. انتخاب بنگاه برتر باید در قالب یک جمع بندی صورت گیرد تا بتواند به عنوان الگو مطرح و معرفی شود.
بهترین ابزار برای ارزیابی عملکرد بهترین ها، نهادهای تخصصی هستند. نهادهای تخصصی در سطح ملی و بین المللی فعالیت می کنند که هر کدام به صورت دوره ای، نسبت به بررسی عملکرد بنگاههای اقتصادی اقدام و مدرک صادر می کنند که هر مدرک سند افتخاری برای یک بنگاه اقتصادی می شود.
اگرچه در سطح جهانی، مدرک ایزو جایگاه ویژه ای دارد، اما مدارک داخلی نیز اهمیت ویژه ای دارد. یکی از معتبرترین و تاثیرگذارترین مراکزی که عملکرد بنگاههای اقتصادی را بررسی و ارزیابی می کند، مرکز تعالی و پیشرفت است. ماموریت این مرکز، ارزیابی عملکرد شرکتها و ارائه راهکارها برای افزایش کارایی و بهرهوری شرکتها و ایجاد بستر برای اشتراکگذاری تجربیات شرکتهاست.
این مرکز که شش دوره را برگزار کرد و در هر دوره بنگاههای برتر را شناسایی و معرفی کرد، در دوره هفتم ۳۰۳ شرکت را مورد ارزیابی قرار داد که ۱۴ شرکت برگزیده و تقدیر شد. در هفتمین دوره جایزه مرکز ملی تعالی و پیشرفت، مفاهیم و ارزش های بنیادین شامل معیارهای رهبری، استراتژی، کارکنان، شرکت و منابع، فرایندها، محصولات و خدمات، نتایج کارکنان، نتایج مشتری، نتایج جامعه و نتایج کسب کار در شرکت های مختلف در سطح ملی مورد ارزیابی قرار گرفت.
مرکز ملی تعالی و پیشرفت، ستاره را ملاک عملکرد شرکتها تعریف کرد که از یک تا 5 ستاره تعیین شد. بنابر این شرکتی که توانست تمامی ملاک ها را بدست بیاورد، با کسب 5 ستاره، عالی ترین رتبه را بدست آورد. در این دوره ذوب آهن اصفهان توانست با ارایه جذابیت های لازم در تمامی عرصه ها، تمامی 5 ستاره را در گوی رقابت مال خود کند و رتبه برتر این جایزه ملی را مال خود کند. در این جشنواره، مهدی کوهی مدیرعامل ذوب آهن اصفهان لوح اثبات توانمندی را دریافت کرد تا برگ زرین دیگری بر کارنامه درخشان این فولادسازی افزوده شود.
بیشتربخوانید:
بی شک تمامی کارکنان ذوب آهن اصفهان در بدست آوردن این 5 ستاره نقش داشته اند که مهدی کوهی با تقدیر از تمامی کارکنان ذوب آهن اصفهان، اهمیت نقش نیروی انسانی به عنوان سرمایه اصلی را به رخ دیگر رقبا کشید.